Aparaty ortodontyczne stałe a ruchome

Krzywe zęby są problemem, na który warto zwrócić uwagę w każdym wieku. Stłoczenia i niewłaściwe ustawienie zębów oraz wady zgryzu nie tylko zaniżają naszą samoocenę, ale też przyczyniają się do wielu dolegliwości. Mogą prowadzić do starcia zębów i nieprawidłowej pracy stawów skroniowo-żuchwowych, powodować bóle głowy, oczu, karku, zaburzenia trawienia, a nawet negatywnie wpływać na postawę ciała! W leczeniu ortodontycznym stosuje się dwa rodzaje aparatów: stałe i ruchome. Czym się różnią?

Aparaty ruchome dla dzieci w wieku od 4 do 12 lat

Aparaty ruchome stosuje się przede wszystkim w leczeniu wad zgryzu w okresie rozwojowym, tzn. między 4 a 12 rokiem życia. Można je stosować w przypadku zębów mieszanych, czyli zębów mlecznych oraz stałych, ale pomagają korygować wyłącznie niewielkie nieprawidłowości. Nie zdają egzaminu, jeżeli zęby wymagają obrócenia lub przesunięcia. Dla osiągnięcia oczekiwanych rezultatów należy trzymać się wskazań lekarza. Najczęściej ortodonci nakazują nakładanie aparatu co noc oraz noszenie go przez możliwie największą liczbę godzin w ciągu dnia. 

Aparat jest wykonany z płyty akrylowej, stalowego drutu oraz śruby, które kształtują łuk zębowy. Przez jego rozszerzanie, a także zastosowanie dodatkowych elementów aparatu można osiągnąć satysfakcjonujące efekty leczenia. Leczenie aparatem ruchomym może trwać nawet kilka lat i wymaga wymiany aparatu wraz ze wzrostem dziecka. Wizyty odbywają się około co dwa miesiące – mówi nasz ekspert z Centrum Lekarsko-Stomatologicznego Medyk.

Aparaty ruchome mogą być też stosowane u osób dorosłych do leczenia retencyjnego, czyli leczenia podtrzymującego rezultaty po zdjęciu aparatu stałego.

Aparaty stałe dla dzieci już nawet od 10 roku życia i dla dorosłych.

Aparaty stałe stosuje się najczęściej w leczeniu wad zgryzu u dzieci powyżej 11 roku życia oraz u dorosłych. W odróżnieniu od aparatów ruchomych nie da się ich zdejmować. Są mocowane do zębów na cały okres leczenia ortodontycznego. Dzięki temu mogą wyleczyć nawet poważne wady zgryzu.

Aparaty stałe składają się z zamków, rurek i pierścieni, które przykleja się do zębów oraz przymocowanego do nich drutu, wywierającego odpowiedni nacisk. Miłym akcentem aparatu stałego są ligatury elastyczne, których barwę pacjent sam sobie wybiera z kolornika na każdej wizycie kontrolnej.

Wyróżnia się dwa rodzaje aparatów ortodontycznych stałych:

• wewnętrzne – tzw. aparaty lingwalne, przyklejane po wewnętrznej stronie zębów. Są niewidoczne dla osób trzecich, ale ich cena jest wysoka,
• zewnętrzne – przyklejane po zewnętrznej stronie zębów, najbardziej popularne.

Aparaty zewnętrzne są najczęściej wybieranym rodzajem aparatów stałych. Ich zamki mogą być wykonane z różnych materiałów. Najczęściej wybierane i najtańsze to zamki metalowe o mniejszej lub większej wielkości. Jeśli nie chcemy, aby aparat był widoczny, możemy zdecydować się na zamki ceramiczne lub porcelanowe. Będą praktycznie niezauważalne podczas ich użytkowania. W ofercie gabinetów ortodontycznych znajdziemy też aparaty samoligaturujące. W tym przypadku łuk ortodontyczny utrzymują specjalne, aktywne klapki.

Zakładanie aparatów ortodontycznych

Każdy aparat ortodontyczny wymaga zrobienia gipsowego wycisku, na bazie którego zostanie przygotowany. Jeśli będziemy mieć aparat stały, konieczne jest oczyszczenie zębów z osadu oraz wyleczenie wszelkich ubytków. Nie zapominajmy o takich zabiegach również przy aparatach ruchomych! O zęby trzeba dbać regularnie.

Przyklejenie aparatu stałego może trwać nawet do dwóch godzin, a całe leczenie, w zależności od wady i wieku pacjenta, nawet do dwóch-trzech lat. Nie warto rezygnować, ponieważ tylko proste zęby są gwarancją zdrowego i pięknego uśmiechu.