Najczęstsze przyczyny wad zgryzu i ich wpływ na zdrowie

Ponad 60% społeczeństwa cierpi na wady zgryzu, które powinny zostać poddane leczeniu ortodontycznemu. Mogą być spowodowane czynnikami genetycznymi lub być nabyte w wyniku nieprawidłowych zachowań. Już w dzieciństwie powinny zostać podjęte działania w celu ich eliminacji. Nieleczone wady zmniejszają estetykę twarzy i prowadzą do rozwoju chorób. Czym są wady zgryzu i jaki jest ich wpływ na organizm? Odpowiedź poniżej.

Przyczyny i konsekwencje wad zgryzu

 Wady zgryzu mogą pojawiać się w odpowiedzi na nieprawidłowości w czasie rozwoju narządu żucia, podczas życia płodowego. Mogą dotyczyć niewłaściwego rozwoju kości szczęki lub żuchwy, bądź wystąpić w wyniku złych nawyków. Czynnikami mogącymi prowadzić do rozwoju wad mogą być: ssanie kciuka czy policzków, regularne gryzienie twardych przedmiotów przez dziecko, nieprawidłowe przystawianie do piersi lub oddychanie przez usta. Wiele osób bagatelizuje problem wad zgryzu, uważając je za defekt wyłącznie wizualny. Okazuje się jednak, że nieleczone wpływają negatywnie na cały organizm, a także na zdrowie psychiczne. Mogą wpływać na zaburzenia czynności mowy, powodować seplenienie, trudności w oddychaniu i jedzeniu, a nawet prowadzić do zmian w symetrii twarzy.

 Pierwsze oznaki zaburzeń w funkcjonowaniu narządu żucia można zauważyć już w dzieciństwie i wtedy również należy podjąć odpowiednie działania korygujące. Jednak wizyta w gabinecie stomatologicznym może być dla dziecka sytuacją wyjątkowo stresującą, szczególnie w połączeniu z obawami związanymi z długotrwałym leczeniem. Istotny jest wybór gabinetu składającego się z zespołu dentystów doświadczonych w pracy z najmłodszymi, co zapewni dziecku bezstresową atmosferę. 

Jednym z gabinetów, który oferuje usługi dla najmłodszych jest Studio Stomatologii “Skrzat w Krakowie. Jak personel zapewnia: dbamy o przyjazną i rodzinną atmosferę, dzięki czemu nawet najbardziej zestresowany mały pacjent poczuje się u nas dobrze.

Wady narządu żucia

 Wyróżnia się trzy podstawowe kategorie wad narządu żucia: zgryzu, zębowe i twarzowo- szczękowe.

 Wady zgryzu związane są z nieprawidłowościami w budowie łuków zębowych i w głównej mierze są dziedziczne. Najczęstszą nieprawidłowością jest tyłozgryz stanowiący około 70% wszystkich wad. Problemem jest nadmierne cofnięcie dolnego łuku zębowego względem górnego, co zniekształca rysy twarzy. Kolejną wadę stanowi zgryz głęboki, gdy górne zęby zachodzą głęboko na zęby dolne, powodując ich ścieranie. Wada prowadzi do zmian w symetrii twarzy, a także do poważnych problemów dentystycznych, dlatego musi być korygowana. Zgryz otwarty jest wadą polegającą na braku styczności pomiędzy zębami, przez co powstaje tzw. szpara niedogryzowa, utrudniająca mówienie oraz spożywanie pokarmów. Wada prowadzi do obniżenia napięcia mięśni żujących, niedorozwoju szczęki oraz wydłużenia twarzy zmniejszając jej estetykę. Wyróżniamy również: przodozgryz, gdy dolny łuk zębowy nachodzi na górny, zgryz krzyżowy, podczas którego niektóre zęby dolne zachodzą na górne, zęby odseparowane z widocznymi, dużymi szparami między poszczególnymi zębami oraz stłoczenia spowodowane zbyt dużymi zębami w stosunku do zębodołów.  

Wady uzębienia z powodzeniem leczone są w gabinetach ortodontycznych z wykorzystaniem aparatów stomatologicznych, wykonanych pod indywidualne potrzeby pacjenta. Nieleczone mogą prowadzić do uszkodzeń błony śluzowej, ukruszania zębów oraz próchnicy i chorób przyzębia. Mogą powodować nadmierne napinanie mięśni twarzy, problemy z gryzieniem i żuciem oraz z wypowiadaniem się. Problemy te, nie tylko stanowią defekt kosmetyczny wpływający na estetykę twarzy, ale  związane są z nimi także ograniczenia mogące wyzwalać negatywne emocje tj. wstyd, co następnie odbija się na zdrowiu psychicznym dziecka. Mimo rosnącej świadomości społeczeństwa, problemy stomatologiczne są wciąż lekceważone. Większość wad podlega korekcie ortodontycznej i może być leczona zarówno w przypadku dzieci, jak i osób dorosłych. Czasem nieunikniona jest jednak ingerencja chirurga szczękowo-twarzowego, jeśli kształt szczęki pacjenta jest nietypowy lub jego zęby ułożone są zbyt ciasno i prowadzą do zaburzeń tkanek miękkich. Stanowi to szansę na poprawę wyglądu twarzy, uporanie się z problemami zdrowotnymi oraz zwiększenie ogólnego komfortu życia.