W jaki sposób leczyć wady zgryzu u dzieci?

Wady zgryzu nie tylko wpływają na prawidłową budowę szczęki, ale powodują też zdrowotne powikłania. Uważa się za nie zaburzenia oddychania, żucia, a także wady wymowy. Diagnozowane są szczególnie u dzieci w wieku szkolnym od 7 do 18 lat. W związku z tym rozpoznane już na wczesnym etapie nieprawidłowości wymagają korekty. Konieczna będzie wizyta w gabinecie ortodontycznym.

Wady zgryzu u dzieci

Wady zgryzu polegają na nieprawidłowościach w kształcie jamy ustnej oraz zaburzeniach jej narządów. Niezależnie od tego, czy obejmują pojedyncze zęby lub pełne łuki uzębienia oraz ich wzajemny stosunek, każdy przypadek wymaga postawienia diagnozy. Inaczej może dojść do powstania próchnicy, chorób przyzębia czy innych zaburzeń. W zależności od umiejscowienia rozróżnia się takie płaszczyzny nieprawidłowości jak: pośrodkowa, czołowa oraz horyzontalna. Strzałkowa część obejmuje wszelkiego typu rozszerzenia, nieregularności i zwężenia. Do czołowej przestrzeni zaliczają się cofnięcia i wysunięcia, a do ostatniej pionowe patologie np. wydłużenia bądź skrócenia. Wady zgryzu u dzieci z reguły powoduje zbyt długi okres ssania kciuka lub smoczka. Powoduje to tzw. zgryz otwarty, którego konsekwencją jest seplenienie. 

Jak się leczy wady zgryzu?

Metody leczenia nieprawidłowości zgryzu można podzielić na:

1. Zastosowanie aparatów ortodontycznych: stałych, ruchomych lub czynnościowych,
2. Mioterapię. Ćwiczenia mięśniowe mimiczne i narządów żucia, a także barku i karku. Obejmują również dopasowany indywidualnie zestaw ćwiczeń gimnastycznych.
3. Alternatywne sposoby. Leczenie procą bródkową, płytką przedsionkową lub szpatułką.

Skrajne przypadki wymagają operacji szczękowo-twarzowej.

Kiedy najlepiej się udać z dzieckiem do dentysty?

Pierwszą wizytę u stomatologa należy złożyć, gdy u dziecka pojawi się pełne mleczne uzębienie. Leczenie ortodontyczne powinno być przeprowadzane we właściwym czasie. Wady zgryzu u dzieci zazwyczaj diagnozowane są przez pediatrę. W przypadku zębów mlecznych leczenie jest podejmowane jedynie w sytuacji, gdy zaburzenia utrudniają oddychanie czy gryzienie lub są wyraźnie widoczne. Dzieci powyżej 7. roku życia wymagają złożenia wizyty u ortodonty. Między 7. a 9. rokiem życia zęby mleczne są wymieniane na stałe, a między 10. a 12. rokiem życia cały proces się kończy. Wyrastają wówczas kły i zęby przedtrzonowe. 

Czy można zapobiec wadom zgryzu u dzieci?

Warto wiedzieć, że nieprawidłowości jamy ustnej i jej narządów mogą być wrodzone lub nabyte. Wrodzone zaburzenia powstają już w okresie płodowym. Przyczyny mogą być dziedziczne i środowiskowe. Szczególnie w początkowych miesiącach na płód mogą działać przyjmowane przez matkę witaminy i leki. Z kolei nabyte zaburzenia powstają dopiero po narodzinach. Wady zgryzu w okresie niemowlęcym są zależne od takich czynników jak: ułożenie podczas snu, karmienie oraz nieumiarkowane ssanie smoczka. W starszym wieku narażone są na nie dzieci gryzące paznokcie oraz ssące np. policzki lub wargi. Do ich powstania przyczynia się także bruksizm (zgrzytanie zębami) oraz nagryzanie różnego typu rzeczy np. długopisów. Wpływają też na nie ubytki w zębach spowodowane usunięciem mleczaków, stłoczenia lub uszkodzenia w obrębie twarzo-czaszki. Dlatego też należy już na wczesnym etapie rozwoju dziecka zadbać o prawidłowy rozwój uzębienia. W tym celu zaleca się matkom karmienie piersią. W przypadku karmienia butelką należy uważać, by nie naciskać nią za mocno na szczękę dziecka.